ဂံုသွ်မ္း(Hkun)

ဂံုသွ်မ္း(Hkun)

November 13, 2013 at 4:47pm
ဂုံသွ်မ္းလူမ်ဳိးမ်ားသည္ သွ်မ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္းရွိ သွ်မ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ျဖစ္သည္။ ဂံုသွ်မ္းလူမ်ိဳးမ်ားကုိ တနည္းအားျဖင့္ တိုင္းခင္ လူမ်ိဳးဟုလည္းေခၚသည္။ ဗုဒၵ မပြင့္မွီ BC ၂၁၆ ခန္႔တြင္ သွ်မ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ တရုပ္ျပည္ေတာင္ပိုင္းမွ အလယ္ပိုင္းသို႔ လမ္းေၾကာင္း ၃ ေၾကာင္း ခြဲ၍ ဆင္းသက္လာၾကရာ ဂံုသွ်မ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေရွ႕ပိုင္း သံလြင္ျမစ္ ႏွင့္ မဲေခါင္ျမစ္ အေနာက္လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သွ်မ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ က်ိဳင္းတံု ေဒသ နမ့္ခင္ေခ်ာင္းေဘးတြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ သွ်မ္း မ်ားျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ နမ့္ခင္ေခ်ာင္းကို အစြဲျပဳ၍ တို္င္းခင္ (ခ) ဂံုသွ်မ္း ဟုေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္..။ ဂံုသွ်မ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ သွ်မ္းကိုးျပည္၀င္ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕ (ကိန္းတုန္) တြင္ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။ က်ိဳင္းတုံၿမိိဳ႕ကို ေရွးယခင္က စႏၵာရကြမ္း ၊ ေခမရဋ္ ၊ တံုဂပူရိ စသည္ျဖင့္ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသလို ေခမာ၀ရ တိုင္းဂံုျပည္ ဟုလည္း ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။
ေကာဇာသကရာဇ္ ၆၀၅ AD -1243 မွစ၍ ေကာဇာသကရာဇ္ ၁၃၂၄ ခုႏွစ္ AD – 1962 အထိ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ ေစာ္ဘြားဦးေရမွာ စုစုေပါင္း (၄၉)ပါးရွိသည္။ ဂံုသွ်မ္း စာေပ ယဥ္ေက်း မွာ ေရွးယခင္ ကပင္ ရွိခဲ့သည္။ ဂံုရွမ္း စာေပမ်ားသည္ အိႏၵိယ ျပည္သံုး Brahmi ႏွင့္ Sunskit အကၡရာတို႔ မွ တဆင့္ ပလႅ၀ အကၡရာ အျဖစ္အသံုုးျပဳၿပီး ခမင္ (ခ) ခမာ လူမ်ိဳးမ်ားမွ တဆင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ လာအို ၊ဇင္းမယ္ ၊က်ိဳင္းတံုတို႔ မွတဆင့္ ဆစ္ေဆာင္ပန္နား အထိ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည္။ သွ်မ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ၀ နယ္ ဟိုပန္ ၊ ကြန္လံု ၊ သိႏီၵ ႏွင့္ နမ့္ဆန္ တို႔တြင္ လည္း ထိုစာေပ သံုးဆြဲမႈကို ေတြ႔ရသည္။ ဂံုသွ်မ္းတို႔ ၏ ရိုးရာ ထံုးစံ ထူးျခားခ်က္မွာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ ျဖစ္သည္။
သမိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ဖရား ေက်ာက္မထု က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ သကၠရာဇ္ ၇၇၂ ခုႏွစ္တြင္ ေဟြပြန္ ဟူေသာေနရာ မီးေလာင္က်ြမ္းခဲ့ရာမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တစ္နယ္လံုး မိုးေခါင္ ေရရွား ျဖစ္သျဖင့္ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးသည့္ ကပ္ဆိုးႀကီးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအခါ ဖရားေက်ာက္မထု က ပုဏၰားမ်ား အား တြက္ခ်က္ေစေသာအခါ ဥတၱမ အမည္ ရွိ ပုဏၰားက က်ိဳင္းတံုၿမိဳ ႔၏ ေန႔နံသည္ တနလၤာနံ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဂံုလူမ်ိဳး အယူရွိသူ တစ္ေယာက္ ၏ ပါးစပ္တြင္ တနလၤာနံ လျခမ္းကို ငံုေစလ်က္ သႀကၤန္ အက်ေန႔တြင္ သဲပံုေစတီႏွင့္တကြ ဖားရုပ္ကို ပူေဇာ္ပသေပးခ့ဲပါသည္။ ထိုေန႔မွပင္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းသျဖင့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ထြန္ရက္စိုက္ပ်ိဳး ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သႀကၤန္ကာလ ေရာက္တိုင္း ႏွစ္စဥ္ က်င္းပလာခဲ့ရာ -၁၂၆၀ ျပည့္ႏွစ္ တြင္ က်ိဳင္းတံု ၿမိဳ ႔ ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ေစာ္ဘြားႀကီး စ၀္ကြန္ေက်ာက္ အင္တလိုင္းက က်ိဳင္းစံရပ္ကြက္ရွိ ဖယားဇာ အမ်ိဳးအႏြယ္ကို ရိုးရာ သႀကၤန္ပြဲကို ဦးေဆာင္က်င္းပရန္ တာ၀န္ေပးခဲ့သည္။ သႀကၤန္ေန႔ မြန္းလြဲ ၁ နာရီတြင္ မဂၤလာစည္ေတာ္ ကို ထုတ္ၿပီး က်ိဳင္းစံ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ရင္ျပင္ေတာ္မွ မိုင္းယန္းၿမိဳ ႔နယ္ ဟာယန္ကင္း ေတာင္ေပၚေန တိုင္းလြယ္လူမ်ိဳးအဖြဲ ႔ က မဂၤလာစည္ေတာ္ကို ထုတ္တီးကာ အခမ္းအနားျဖင့္ခ်ီတက္ကာ ညလံုးေပါက္ တီးေပးသည္။ သႀကၤန္အက်ေန႔ မြန္းလြဲ ၁ နာရီတြင္ မဂၤလာစည္ေတာ္ႀကီး ၊ သႀကၤန္မင္း ရုပ္ထုႏွင့္ အလံျဖဴ ၊အလံနီ ကိုင္ေဆာင္သည့္ အဖြဲ ႔ ကို မ်ိဳးႏြယ္၀င္ တစ္ဦး က ျမင္းစီးျပီး ဦးေဆာင္ကာ စီတန္းလွည့္လွည္ၿပီး မိုင္းယန္းလမ္း အတိုင္း နမ့္ခင္ေခ်ာင္း သို႔ ထြက္ခြာပါသည္။ ထိုအခါ ျပည္သူလူထုက တေပ်ာ္တပါး လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ ၿပီး လမ္းခရီးတြင္ လည္း ေရပက္ကစားသူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလွပါသည္။ နမ့္ခင္ေခ်ာင္း ေလာင့္ကုတ္ သို႔ေရာက္ေသာအခါ မဂၤလာသုတ္ ရြတ္ဆိုၿပီး ရြံ႕ျဖင့္ ျပဳလုပ္ေသာ ဖားရုပ္သႀကၤန္မင္း ရုပ္ထုတို႔ကို ေခ်ာင္းထဲသို႔ ေမွ်ာခ်လိုက္ပါသည္။ မဂၤလာစည္ေတာ္တီး အဖြဲ ႔သည္ လာလမ္းအတိုင္း ၿမိဳ ႔ထဲသို႔ ၀င္ကာၿမိဳ႕လယ္ရွိ ေဗာဓိပင္ႀကီး၌ ေခတၱ ရပ္နားပါသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဆြမ္ေတာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွ ရဟန္းေတာ္ ၄ ပါး က အသင့္ျပင္ဆင္ထား ေသာပရိတ္ေရမ်ားျဖင့္ ပက္ဖ်န္းၿပီး အခမ္းအနားကို ရုတ္သိမ္းလိုက္သည္။ သို႔ျဖင့္ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ ႔ သႀကၤန္ပြဲ ကို ယေန႔ အထိ က်င္းပဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ဂုံသွ်မ္း သုိ႔မဟုတ္ တုိင္းခင္လူမ်ဳိးတုိ႔ အသုံးျပဳသည္ ဗ်ည္းအကၡရာ
http://shanniyouth.blogspot.com/2010/10/hkun.html

No comments: